12-11-2017
8 dagen na mijn halve marathon PR in Epe besloot ik toch weer mee te doen aan een loopje. Rust roest, dus ik besloot een 10 km te lopen. Gewoon een fijne prikkel voor vorm behoud, maar niks forceren of tot het gaatje. Het regende flink en het was wat fris. De wind viel gelukkig mee en zowaar werd het vlak voor de start droog en prikte er een voorzichtig zonnetje tussen de wolken door.
Ik besloot nog lekker rustig wat warm te lopen, maar gelukkig hoefde ik niet de hoogste intensiteit te leveren vandaag. Everdien ging vandaag zelfs voor de 15 km, dus ook voor haar hoefde ik mij niet te haasten. Vlak voor de start dook ik mooi het startvak in en stond ik toch nog prima vooraan. 3..2..1..
Knal! Weg waren we. Er werd flink hard gestart, maar ik besloot 'rustig' aan te doen. Heerlijk is dat om zo even zonder verwachting en druk aan de start te staan. Na 200 meter verlieten we de atletiekbaan en haalde ik al wat snelle starters in. Ik liep verrassend gemakkelijk en klokte de eerste km in 3:40 af. Best hard eigenlijk voor een 10, maar ik liep vandaag op intensiteit en niet op tijd. Na een klimmetje over een viaduct volgde wat bochtjes en een daarna een lang recht fietspad. De wind had gelukkig amper impact en ik kon mooi volgen bij een groepje. Na 2,5 km viel het toch wat uit elkaar, maar schoof ik langzaam naar voren op. Ik kon echt perfect van het ene naar het andere mikpunt lopen en liet steeds weer een loper achter mij. Op 6 km haalde ik een loper in die zich ineens aan de kant zette, naar zijn hamstring greep en begon te vloeken. Dat zag er niet goed uit.
Mijn benen voelde echt goed. Wel begon het na 7 km echt zwaarder te worden omdat de inspanning langer werd. Maar qua ademhaling zat ik er eigenlijk erg goed bij. Ik liep nu ergens in de top 10 en de plekken leken wel verdeeld. Ik volgde op zo'n 50 meter achter degene voor mij. Ik besloot hem te proberen in het vizier te houden. Ik verloor niks en ik leek zelfs wat dichterbij te komen. Ideaal om zo'n mikpunt te hebben wat je mooi op gang houdt.
Na ruim 8 km mochten we weer omhoog het viaductje over. Ik merkte dat het nog altijd goed liep. De ademhaling werd zwaarder, maar ik passeerde het 9 km bordje en ik ging deze potentieel goede tijd nu niet meer weggeven in de laatste km. Ik vond aansluiting bij degene voor mij. Die begon op 600 meter voor de streep nu toch nog te versnellen. Maar dan komt mijn gevoel voor competitie bovendrijven. Als ik er nog relatief goed bij zit en ik kan zonder te gek te doen nog een plekje opschuiven, dan pak ik die maar al te graag mee. Ik bleef in het spoor lopen en toen we op 9,8 km de baan opkwamen perste ik nog even alles eruit. Ik versnelde en met een tempo van circa 3:20 stoof ik op de finish af en klokte ik boven verwachting een hele nette 37:22 af. En een 7e plek. Wauw! Heerlijk gelopen zo een week na de halve marathon. Ik kon tevreden terugkijken op de vorm.
Na de finish was ik toch nog wat nat geregend en ook Everdien finishte in de regen. Helaas begon ik later op de dag te snotteren en was ik een paar dagen onder de pannen met verkoudheid wat nog een weekje doorsukkelde. Het dunne lijntje tussen goede vorm en vatbaar voor virusjes werd duidelijk zichtbaar. Maar gelukkig pas na de prestaties. Nu bijkomen en opladen voor een nieuw seizoen.
Startnummer 537
