12 november 2016
Vandaag de Zandenplasloop op het programma. Een mooie najaarsloop in de bossen van Nunspeet en uiteraard rond recreatiegebied de Zandenplas. Een 10 km die ik eerder gelopen had en welke met wat lichte heuvels, maar volledig verhard, een goede basis biedt voor de Zevenheuvelenloop. Tevens een loop waar veel subtop aan de start staat en zo bleek ook vandaag, want ik zou uiteindelijk 35e worden.
Ik kwam met weinig concrete plannen, maar gezien de goede vorm van de weken ervoor, hoopte ik wel op leuk niveau mee te kunnen doen. 38 rond of een hoge 37er, klonk het door mijn hoofd. Dat zou een goede basis zijn voor Nijmegen. Qua weer was het vandaag ijzig koud. Een vies windje woei over het water, en het voelde steenkoud. Ik werd gematigd warm en liep een extra grote rond warm. Daarna toch maar snel de wedstrijd outfit aan en verzamelen bij de start. Er stonden inderdaad weer veel snelle lopers aan de start.
Het startschot klonk en ik liep gelijk op plaats 40. Niet met de snelste mee, maar gelukkig had ik ruimte zat om goed tempo te lopen. Na 1 km zag ik dat de opening in circa 3:40 was, maar toch voelde het wat zwaar. Ik liep achter een rijtje heren, maar de achterste liet een gaatje vallen, waardoor ik net de aansluiting verloor. Ik klokte een matige 3:53 af als tweede kilometer en heel langzaam liep de heren voor mij weg. Vanwege de kou had ik even moeite met de opstart. Maar gelukkig omdat de heren voor mij wel redelijk kort voor mij liepen hield ik een richtpunt. Ondertussen hoorde ik in de verte voetstappen achter mij. Ik liep alleen, maar ik begon warm te worden. Tenslotte kwam ik niet voor een PR, maar die 38 rond wilde ik wel halen. Kilometer drie gaf alweer circa 3:46 aan, wat er qua tempo weer wat meer op leek. Ondertussen werd het gat met de heren voor mij weer iets groter en begonnen de eerste heuvels te komen. De voetstappen achter mij kwamen langzaam dichterbij, maar het verschil was miniem, waardoor het nog een kilometer duurde voordat er aansluiting was.
Ik keek eens achterom en ik was verbaasd. Een dame... Dat moet ik toch niet hebben dat die mij inhaalt ;) Een stukje eergevoel en ik sloot aan toen zij samen met een heer mij inhaalde. Een andere heer bleef achter mij plakken, maar steeds op een klein gaatje. De dame en heer voor mij waren inmiddels een goede stok achter de deur om tempo te houden en als ik hoorde hoe zij hijgde, dan kon ik het onmogelijk zwaar hebben. Zo 'danste' we wat kilometers om elkaar heen en liep ik een eventueel gaatje heuvelaf weer even dicht. Ook zorgde dit duo ervoor dat ik langzaam weer in de buurt kwam van de heren die ik op twee kilometer moest laten gaan.
Ik merkte wel dat op acht kilometer bij iedereen het beste er wel af was, maar dat je toch op een dusdanig niveau loopt dat iedereen karakter toont voor een sterk slot. Vanuit een groep werd het een lang lint met ieder voor zich. Ik verloor helaas de aansluiting met de dame, maar bij het 9 kilometer bordje perste ik er nog wel een versnelling uit. Een lichte versnelling die zorgde voor een sterkte slot kilometer én ik kon nog één heer inhalen op 500 meter van de finish en in de laatste 100 meter spurtte ik nog even gauw een andere heer voorbij. Voor de statistieken had ik vanaf het 1 kilometer punt op die manier geen posities meer verloren. Door twee ingehaald en twee andere weer teruggehaald.
Ik was uiteindelijk enigszins verbaasd over mijn tijd. Ik liep namelijk 37:21 netto. Een prachtige tijd natuurlijk, maar mijn Garmin gaf maar 9,7 kilometer aan. Wel had ik onderweg echt gestreden, maar een PR? Ook werden er bochten vol over het gras gelopen en dan ga je toch in zo'n groepje automatisch mee. Plus andere bochten gingen ook half tussen de bomen en de bagger door dat ik mij afvraag of dat wel nagemeten is. Het parcours blijkt gecertificeerd en ik hoorde diverse mensen in euforie over een mogelijk PR. Maar op de lijnen die we op dit parcours liepen? Ik weet het niet. Misschien wilde ik het wel niet geloven, omdat ik er niet voor ging vandaag. Of voelde het te makkelijk, maar puur omdat de vorm zo goed is. Ik wist in ieder geval wel dat mijn Garmin meting nergens op sloeg, want die trok kaarsrechte lijnen, waar echt andere routes gelopen zijn. In ieder geval was de basis boven verwachting, ben ik nog meer klaar voor Nijmegen dan ooit en was ik vandaag ruim vier minuten sneller dan op hetzelfde parcours 3 jaar eerder. Prima dus! In Nijmegen wil ik in ieder geval proberen op dat perfecte parcours een vet PR te lopen. Ik ben er klaar voor! En die 10 km.... die loop ik nog wel een keer ergens onder de 37 minuten en dan doet dit dilemma van vandaag er toch niet meer toe ;)
Startnummer 143
10 km finish. Net voor een andere heer gebleven. Bron: Harry van 't Veld