29-10-2017
In voorbereiding op de halve marathon van Epe, stond deze zondag de 10 km Vlasakkerloop op het programma. Ik had een mooie combinatie met een bezoekje in Amersfoort, dus zo kon ik perfect even meelopen bij deze crossachtige loop. Vorig jaar liep ik hier al de 5 km. Een mooie bosloop, met veel draaien, keren en kleine hoogteverschillen. Dit jaar dus de 10, waar ik vooral wilde in zetten op een vlakke race. Even goed pushen, zonder tot het gaatje te gaan. En uiteraard genieten van het bosparcours.
Het was op zich prima weer. Fris windje, maar niet te koud en tenslotte had je in het bos een stuk minder last van de wind. Ik was benieuwd wat er vandaag in zou zitten. Ik liep eerst nog wat warm met 3 lagen kleding en dan voelen de beentjes nogal zwabberig, omdat je lijf gewoon niet lekker kan ademen. Eenmaal warm gelopen kwam mijn korte outfit tevoorschijn en liep ik al een stuk soepeler. Niks forceren was de boodschap en gezien het parcours kon ik gelukkig rustig starten om wat te sparen voor later in de race. Ik had de eerste en laatste 500 meter nog even verkend, dus ik was er klaar voor.
De race
3..2..1.. start! Ik was direct lekker weg en kwam als 2e door de bocht. Tot mijn verbazing kwam er niemand voorbij. De nummer 1 liep snel uit en liet ik bewust gaan. Ik trok nu de kar voor een aardig rijtje lopers. Niks forceren of opblazen nu, dan zouden ze er hopelijk snel genoeg afvallen. Op 400 meter miste ik een teruglopende bocht volledig en liep ik bijna rechtdoor de bosjes in. Dat kostte even wat energie, maar ik kon mij goed herpakken. Na 2 km hing er nog een duo aan. Ik had op zich wel vertrouwen in mijn benen, maar ik voelde mij toch wat opgejaagd. De overige concurrentie was nu wel weggevallen en ik rook podium mogelijkheden.
Op ruim 2 km kwam de nr 4 voorbij terwijl de andere concurrent verder wegzakte. Ik liep nu derde en de nr 2 liep op mij uit. Ik besloot iets gas bij te geven en probeerde het gat klein te houden. Dit ging prima. Zijn inhaalslag kostte wellicht ook wat energie. Op 4 km kwam ik duidelijk weer dichterbij en op 5 km vond ik de aansluiting. Ik liep nu steeds vlakbij hem maar kon er nog niet echt een klap op geven. Je moest continu opletten waar je je voeten zette en ik merkte dat bij het ene klimmetje hij weer wat op mij uitliep uit en vervolgens kwam ik weer dichterbij. Op 6,5 km ging ik in de fout. Wederom een teruglopende bocht sneed ik misschien te scherp aan en ik gleed weg. Ik had namelijk ook geen spikes aan. Ik voelde mij in een flits vallen, maar corrigeerde in een reflex. Dit gaf een flinke klap op het lijf en dan met name knie en rug. Mijn ademhaling schoot omhoog en ik kwam op een gaatje te zitten. Shit!
Ik probeerde te herstellen, maar het gat groeide tot zo'n 50 meter. Langzaam leek ik weer dichterbij te komen en ik probeerde het tempo op te voeren. Maar mijn voorganger had ook zijn kracht goed verdeeld. Helaas was het beste er bij mij wel een beetje af. Ik kon licht versnellen, maar het was nog zo'n 2 km met veel bochten, dus ik moest ook niet te vroeg pieken. Ik bleef druk zetten, maar helaas bleef hij hard doorlopen. We kwamen zelfs nog weer flink dichterbij de nr 1, maar de nr 2 ging niks meer uit handen geven. Uiteindelijk was hij een goed richtpunt voor een mooie race, maar strandde ik op 8 seconden op plek 3. Met de top 3 eindigde we allemaal in de 38 minuten en klokte ik zelf voor dit parcours een prima tijd af van 38:53 netto. Een mooie training en het podium was een leuke bijkomstigheid. Al snel kwam ook Eef binnen in een prima tijd. Ook zij had genoten van het mooie parcours. Vlak daarna volgde de uitreiking met voor mij een bronzen plak en een cadeaubon van €20,-. Een prima zondag!
Startnummer 571
